is Oostende zo ver van Betrix dan ??

verdoemme, al uren lag ik wakker in mijn tentje van 1.2 kubieke meter. alé ja, was niet veel van tentje meer, was bijna een aquarium hahaha. Ik kroop ik mijne zak ( slaapzak dan wel te verstaan ) om 1930 Hr , met als doe er de dag erop were uit te komen, droog en wel dan , en met als punt ...vwe gaan hier nog wa verder stappen se. Ja, gij wel patje pistolet, gans de nacht donder en bliksem, regen, lawaai en wind. Die wind was er goed aan , het compenseerde een beetje mijn eigen winden, na een doosje pilchards met ene blik bonen. Bonen in tomatensaus dan, want witte , das niks voor mij. Ik ben een vent, een vent met ballen aan zijn lijf, en die eten geen witte bonen. Oooit leg ik je dat nog wel ne keer uit. Enfin, regen , regen en nog eens regen. een mens zou er geld voor geven, als je een moestuin hebt. Rond zes uur in de morgen was het zo ver. Mijn Termorest matje, met de losse 100 kg op, begon stillleks te schuiven. Ieder ervaren tenthanger weet dat dit wil zeggen dat er nattigheid is. Nattigheid tussen matje en grondzeil wel te verstaan. Verwonderde me eigenlijk niks , gezien de uren regen die nu al op mijn zeildakje aan het vallen waren. De tent naast me waren ze gegarandeerd aan het neuken, niks speciaals op een camping, waren het niet dat het twee venten waren. Ik hoorde altijd maar shit shit shit ...mja, als ervaren doorduwer weet ik dat je dus verkeerd bezig bent. Ma bon, ik leg mijn lege doos bonen in tomatensaus voor hun tent, kunnen ze er even over nadenken.
Enfin, voor de tweede keer nu, na ene paar smsmkes op en af met het thuisfront bleek dat het weer er niet beter op zou worden. Tijd dus om beslissingen te nemen; en op de leeftijd van 50 is da iets makkelijker dan dertig jaar terug. De goesting was weg, de billen lagen open en de ballen zwierden op en af....een uur later zat ik in het buskotje, te wachten op een bus die niet komen zou. Dan maar de gouden duim van meester Patrick weer eens uithalen, en inderdaad, een half uur later zat ik in een soort camionette bij een ventje die al even oud was als mijn gewicht. Je m'excuse monsieur , mais l'odeur, ca c'est du l'ai .... ppfff, je stinkt gewoon aan de look vent. De wegwijzer wijst Bertrix naar rechts ma stinky draait naar links.....moi, je connais toutes les chemin ici ...brrrr, mijn ballen beginnen te krimpen en ik denk bij mezelf waar mijn laatste doos bonen is .....zal toch niet dendiene van de tent naast me zijn, a neen e. Reizen met Patrick is altijd een beetje anders, en het doel is nooit een doel op zich. We zijn nu een dag verder ...en de wegen lijden me naar Oostende .... ne keer zien wat ik daar allemaal tegen kom ... nieuwe doelstelling is om Zaterdag in de cathedraal van Canterbury te zijn....verdoeme toch , ik ga wandelen in de ardennen, en kom uit in Oostende op weg naar Engeland. wat kan het leven toch mooi zijn e. Voor me op de trein zit madam te kijken naar me. Meneerke, ik heb ook nog veel met ne rugzak op toer geweest, zegt ze me. Dedju, ik kan hier nog iets leren, da mamdamke deed al meerdere camino's, samen met haar vriend. ze was trouwens op weg naar die vriend, die lag nu in revalidatie na een hersenbloeding op 45 jaar. Mja, dan heb ik liever een tentje vol water, denk ik bij mezelf. Vakantie kan mooi zijn, dromen en laten dromen...op weg zijn, omdraaien en terugkeren, nieuwe weg inslaan en weer doorgaan....veel beter dan in de zon te liggen bakken in Turkey. All in noemen ze dat ...en het is nog nooit zo leeg geweest.