Verandering is de enige constante
Blijf op de hoogte en volg patrick
18 Maart 2014 | België, Ieper
Opmerkzaam hoezeer er veranderingen optreden. Hoe de planning, waar men soms weken, maanden aan werkt, in een handomdraai niet meer van tel zijn. Vervelend zou men denken. Maar neen, verre van. Dit maakt nu net de tocht zo boeiend. Het opstaan en op stap gaan, gans de dag kunnen denken "waar slaap ik deze avond", zou er wel een winkel zijn, blijft het droog vandaag ... Gisteren las ik nog een boek van een wereldreiziger die ons duidelijk wilde maken dat alle wegen in Europa gelijk zijn. Het is de manier waarop je ze betreed, de dag dat je er passeert en vooral, uw eigen gemoedstoestand die het "anders" doet lijken. Iedereen die wel eens een paar maanden weg geweest is zal dit zeker kunnen beamen. Niet de dingen zijn verandert, maar onze manier waarop we ernaar kijken is anders geworden. Fijn toch.
Ondertussen zit ik op 17 nachten voor mijn vertrek. In grote lijnen is de weg gekend, de kleine lijntjes daarentegen...die kleur ik onderweg wel in. Mijn backpack staat klaar, lichamelijk en geestelijk ben ik rijp en misschien er ook wel klaar voor. Mijn grootste zorg is nog steeds het stoppen en dat traag wandelen. Wie vijf maanden gaat stappen neemt zijn tijd. Tijd om te kijken, te luisteren, te zien en te horen. Weet je , het is nog niet zolang dat ik kan stappen en rondkijken tergelijkertijd. Ik had de slechte gewoonte om altijd naar de weg te kijken waarop ik liep...hihi, mja, dan zie je niet veel hé. Sedert kort kan ik ook in "stukken" wandelen. Genieten van een koffie, een uurke in de zon liggen, een babbelke doen met de plaatselijke schonen...kortom, genieten. En vooral, niet vastspinnen. niet op de weg, niet op de tijd.
Want ....verandering is immers de enige constante...
Ondertussen zit ik op 17 nachten voor mijn vertrek. In grote lijnen is de weg gekend, de kleine lijntjes daarentegen...die kleur ik onderweg wel in. Mijn backpack staat klaar, lichamelijk en geestelijk ben ik rijp en misschien er ook wel klaar voor. Mijn grootste zorg is nog steeds het stoppen en dat traag wandelen. Wie vijf maanden gaat stappen neemt zijn tijd. Tijd om te kijken, te luisteren, te zien en te horen. Weet je , het is nog niet zolang dat ik kan stappen en rondkijken tergelijkertijd. Ik had de slechte gewoonte om altijd naar de weg te kijken waarop ik liep...hihi, mja, dan zie je niet veel hé. Sedert kort kan ik ook in "stukken" wandelen. Genieten van een koffie, een uurke in de zon liggen, een babbelke doen met de plaatselijke schonen...kortom, genieten. En vooral, niet vastspinnen. niet op de weg, niet op de tijd.
Want ....verandering is immers de enige constante...
-
18 Maart 2014 - 14:33
Carine:
Ik ben er zeker van dat je er klaar voor bent! Je hebt alles immers zo goed voorbereid.
Onderweg zal je leren “ tijd nemen”, omdat “ tijd “ dan niet meer van belang is. Traag wandelen, genieten van kleine dingen komt dan als vanzelfs.
Je zal jij dingend zien waar we normaal niet ( meer) bij stilstaan , die we als vanzelfsprekend beschouwen.
Geniet van je toch !
-
18 Maart 2014 - 17:13
Daisy:
Je hebt het al zover geschopt.de rest gaat ook lukken.Het allermooiste in t, leven is jezelf ontdekken.en genieten.wie in wonderen gelooft kan alles aan en jij kunt dat.de dag dat het begint is het allermooiste.ik wens je heel veel cucses toe. Xxxx -
18 Maart 2014 - 17:21
Christa Defour:
Ik wens je een heel toffe staptocht. gezien die ook op mijn programma staat zou ik graag je tocht volgen, misschien zijn er tips en weetjes die van belang kunnen zijn.
Ook gefeliciteerd met je verjaardag 'van gisteren'.
Het ga je goed!
-
18 Maart 2014 - 17:39
Ronny Vandamme:
Dwars door Frankrijk ... waar is de tijd. Prachtig land, geniet ervan Patrick en dat je gespaard moge blijven van tegenslagen.
Groetjes.
Ronny -
18 Maart 2014 - 18:06
Brutus:
Ja ja, de dag nadert! Hoe vlugger, hoe liever voor je.
Na gisteren er weer een jaartje bij te tellen, nog vele jaren wandelplezier toegewenst! -
18 Maart 2014 - 20:23
Viviane :
Klaar om de wijde wereld in te trekken. Prachtig en je kan het.
Ik vind het fijn te lezen dat je onlangs in " stukken " kan wandelen.
Onderweg kan je jezelf erop betrappen dat je in 5de versnelling zit en dat is goed ;). Op zo'n moment ontdek je dat je echt geniet wanneer je traag wandelt, stilstaat, ligt, voelt, ziet, geuren waarneemt,...
Wanneer je je volledig geeft, alles loslaat, zal je het heerlijke buikgevoel ervaren, je zal ook rust vinden. Ik wens dat je dat mag ontdekken, het meermaals mag voelen want het maakt intens gelukkig.
Veel plezier gewenst
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
