De stilte
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg patrick
13 April 2014 | Frankrijk, Clermont
Ik laat de stilte achter me, laat ze los. Soms begin ik te zingen, en dan zing ik van Hallelujah. Je weet wel, da liedje dat ooit deelnam aan het euro songfestival. Ik zing dat, omdat de tekst me ligt, is nogal eenvoudig. Eerst song ik militaire marsen, maar dan stapte ik nogal snel uit het ritme. Manlief, met wat een mens zich allemaal bezig houdt als hij door de “dode zee” loopt. In France noemen ze dat dan weer “ een plateau”. Voor een wandelaar is het gewoon een stuk niemandsland, tussen dorpke A en doprke B. Zijnde twee dorpen waar ook al geen mens of brood te bespeuren valt. En zo kom je er per dag toch minsten wel eentje tegen, zo’n plateau of dode zee. Meestal zijn ze om en bij de 8 km doorsnee, met rugzak en pauze al rap twee uur. Twee uur Hallelujah ….ik daag je uit. Alhoewel, met de zon die nu al veertien dagen op mijn snoetje zit, valt dat best wel mee. En je moet natuurlijk graag oud brood eten. Want als je dan al een boulangerie op de weg ziet blinken, dan koop je uiteraard al wat je dragen kunt. Gevolg, eten van oud brood. Oud brood met mars of twix, of oud brood met doosjes makreel file. En je vers brood, dat spaar je voor ’s avonds. Want dan eet je brood met cassoulet. En toch zijn de mensen, als je er al dan ziet, best wel te pruimen. Ze kijken je vreemd aan, slaan een kruisteken en geven me eten. Zo kreeg ik gisterenavond van een super madame een echte Franse schotel. Dedju toch, was het wel cassoulet met brood zeker. Het mens had het allemaal moeten weten. Ma bon, was ,lekker, en de dag erna had ik tenminste weer oud brood. Met mijn voeten is het best ok. De blaren zijn doorlopen en doen minder pijn. Nog een paar dagen en ik ben weer de baas over de voeten in plaats van de voeten over mij. Want zo is het wel. Je staat op en denkt aan die voeten, en je denkt eraan tot je weer gaat slapen. Het hoort erbij, het was voorzien. En weet je, het doet soms deugd. Welkom in Noord Frankrijk, de streek tussen iets en niets, de streek op weg naar Parijs. Parijs, de stad waar ik donderdag vol glorie zal toekomen. Hollande, zet uw brommerke maar klaar, want Patrick is daar.
-
13 April 2014 - 20:27
Ellen:
Hey maatje zo te horen gaat het goed op je blaren na maar dat komt goed e een beetje haar op de tanden en dan ben je daar door . Het ga je goed patje en tot van de week groetjes uit Lommel x -
13 April 2014 - 20:47
Carine:
Hou de moed erin! Verzorg je voeten en ook jezelf. Alles komt goed...geloof in je... xxx -
13 April 2014 - 22:31
Fatima:
Hoop dat de voeten snel blaar vrij zijn EN BLIJVEN.Dat je voeten je pijnvrij blijven dragen.
Ik lees de stukjes met veel plezier.Je schrijft met humor.Daar moet je wat mee gaan doen bij terugkomst.
En je weet het.
Jakobus wijst je de weg en zal je helpen. Op naar Parijs! -
13 April 2014 - 22:59
Daisy:
He maatje zo te lezen ben je al goed op dreef.en als ik de foto zie dan ben je wel in je nopjes.goed zo het echt verbaazend goed vooruit.kijk al uit naar je nieuw avontuur om te lezen.het zal een mooi boek worden.het ga je nog goed op je tocht....en wat die voetjes betreft laat ze eens goed maseren.ik blijf je volgen xxxx -
13 April 2014 - 23:01
Annique Samaille:
Fantastisch om je te volgen... spijtig dat ik niet vrij ben, moet me inhouden om niet nr Parijs te rijden... Kijk uit nr je volgende verslag! -
13 April 2014 - 23:22
Pylger Andrys:
Hoi Patrick,
Ik lees dat je lopend aan Parijs-Roubaix bezig bent, maar dan andersom. Ik heb vanmiddag op de nederlandse televisie gezien wat voor hel het daar is, ik wens je hierbij veel sterkte toe.
En als je het niet erg vind, blijf ik je volgen.
Buen Camino,
Andrys -
13 April 2014 - 23:34
Patty:
super mooi je verhaal ! Haha de volgende boulangerie moet je gewoon voorbij gaan ( kwestie vn je oud brood kwijt te geraken ) allé op nr de Lichtstad en blijf dr niet plakken!!! grtjs
-
14 April 2014 - 09:03
Brutus:
De voeten worden wel harder nu. Parijs nadert met de dag! Een lichtpunt na de stilte dan. Doe zo voort!
-
14 April 2014 - 14:23
Viviane:
Hoi,
ge staat mooi en grappig op de selfie, het doet je goed zo te zien :-). Al zingend stappen, zo nader je gauw Parijs ;-)
Dankbaar voor de lieve mensen die je ontmoet en degene die je wat te eten geven. Een mooi gebaar en als 't lekker is voelt het nog zo goed.
Nog even en je kan je voeten es ' in de watten leggen '.
Zo 'n 300 kilometer hier vandaan komt Patrick donderdag vol glorie aan. -
15 April 2014 - 18:02
Kurt Waelkens:
Patje, goe bezig en nie "truunten" hé, maar stappen ;-) , suc6 en volhpuden, veel courage
Kurt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
